TENCERE KEKİ

 Eskiden annemin kek tenceresi vardı alüminyumdan, ortası delik, üzerinde de bir yuvarlak cam bölme, kekin pişip pişmediğini görmek için. Memlekete gidersem, ilk iş o tencereyi bulup valizime yerleştirmek olacak. Meğer yıllardır eziyet çekiyormuşum ben!

  Fırından mıdır, nazar mı değdi bilmem, son zamanlarda yaptığım kekler kabarmaz olmuştu. Evde de kek tenceresi yok, ne yapsam diye düşünürken, teflon tencerede de kek yapılıyor diye duydum ve kolları sıvadım.

  İstediğiniz malzemeyi karıştırıp kek harcı elde ediyorsunuz. Sonra hepsini teflon tencereye boşaltıyorsunuz. Kısık ateşte 20 dk, çok kısık ateşte 30 dk pişiriyorsunuz. Kekim bu yazıyı yazarken hala ocakta ve kabarmaya devam ediyor. Sanırım şeytanın bacağı kırıldı şu andan itibaren.

  Ben kendi yaptığım kekin tarifini yazayım. Afiyet olsun…

Malzemeler:

2 yumurta

1 su bardağı şeker

2 kaşık tereyağı

3 kaşık sıvıyağ

1 çay bardağı süt

Yarım su bardağı su

1,5 su bardağı un

Vanilya

Kabartma tozu

Yapılışı:

Önce yumurtalarla şekeri çırpıyoruz. Sonra eritilmiş tereyağını, sıvıyağı, suyu ve sütü ekleyip çırpmaya devam ediyoruz. En son da un, kabartma tozu ve vanilyayı ekliyoruz. Tencereyi tereyağıyla bir güzel yağlayıp, harcı tencereye döküyoruz. Kapağını hiç açmadan kısık ateşte 20 dk, çok kısık ateşte 30 dk pişiriyoruz. Servis tabağına alıp dilimliyoruz. Ben üzerine çikolata sosu dökerek servis yaptım. Afiyet olsun.

KANSER ÖRNEĞİNDEN YATAK ODASI TAKIMI

El işi örneklerimin ilki en sevdiğim olsun istedim. Görüntü itibariyle harika, ama adıyla ürkütücü bir örnek. Yapması çok zor, ama bir o kadar da zevkli.

    Önce 8 tane kanser dilimi örüyorsunuz. (zincir çekmeden sık iğneyle, ve her bir sırada sık iğnenin arka tarafına batarak) Bu aşamayı yaparken hep aynı yere batmaktan parmağım delinmişti benim. Sonra ortalarına küçük bir motif koyarak biirbirine ekliyorsunuz.  En son da da her bir araya 9 tane minik motif gelecek şekilde örtüyü tamamlıyorsunuz.  

   

KARIŞIK SALATA

Malzemeler:

2-3 yaprak kıvırcık marul

2-3 dal yeşil soğan

Bir tutam tere

Bir tutam roka

Bir tutam maydanoz

Bir tutam yeşil nane

1 domates

1 salatalık

1 turp

Yapılışı:

Turp hariç bütün malzemeleri küçük doğrayın. Turpu yarım daire şeklinde dilip salatanın etrafına dizin.

Afiyet olsun…

GLİKO

 

    Doğu yöresine ait olan bu yemek, günlerde çayın yanında bile ikram edilir oldu son zamanlarda. Yapımı biraz zahmetli, en azından benim için. Çünkü yoğurmak benim en çok zorlandığım işlerden biri. Bu köfteyi de uzun süre ve kuvvetli bir şekilde yoğurmak gerekiyor. Aksi halde dağılıyor, tecrübeyle sabit J

İlk kez kayınvalidemde yemiştim bunu. Bulgur denince akan sular durduğu için, favorilerimden biri oldu kendisi. Üzerine de sarımsaklı yoğurt dökünce, değmeyin keyfime. 

     Buyurun tarife:

Malzemeler:

Yarım kg bulgur (zevkinize göre köftelik veya iri bulgur)

Yeteri kadar un

2 yumurta

Tuz

Su

4-5 tane iri kuru soğan

1 yemek kaşığı salça

3 yemek kaşığı tereyağı

Yoğurt

4-5 diş sarımsak

Yapılışı:

     Bulguru ayıklayıp yıkadıktan sonra genişçe bir tencereye koyun ve üzerini örtecek kadar su ilave edip 3-5 dakika kaynatın. Tencerenin ağzını bir bezle örtüp demlendirin. Bir yandan da sosunu hazırlamak için başka bir tencereye 2-3 yemek kaşığı kadar tereyağı koyup eritin. Kuru soğanları halka şeklinde doğrayıp tereyağında altın rengini alana kadar kızartın. Sonra salçayı ve tuzu ekleyip güzel bir sos elde edin.

     Diğer tarafta soğuyan bulgurun içine biraz un ve 2 yumurtayı ilave edin. Unun miktarını, bulgurlar birbirine yapışacak kadar koyun, ne fazlası, ne de azı. İşte işin püf noktası geliyor. Çok iyi yoğurun. Ben ilk yaptığımda güzel yoğuramamıştım, köfteler dağıldıkça un ekledim ve lapa gibi bişey olmuştu J mümkün olduğu kadar az unla, çok fazla yoğurarak köfteleri sıkın. Dilediğiniz şekli verebilirsiniz.

Yoğurulan köfteleri tekrar aynı büyük tencereye alın ve tencerenin dibine çok az su koyun. Çünkü köfteler buharla pişecek. Tencereyi ocağa alın ve yarım saat kadar kısık ateşte pişirin. Bir taraftan da sarımsaklı yoğurt hazırlayın. Buharda pişen köfteleri genişçe bir cam servis tabağına alın. Üzerine önce sarımsaklı yoğurt, daha sonra da sos dökün.

Afiyet olsun…

ELMA SİRKESİ

           
           Saymakla bitmeyecek kadar çok yararı olan elma sirkesini evimden ve soframdan hiç eksik etmedim bu güne kadar. Lakin, üzüm sirkesine göre biraz daha pahalı olması ve de hazır sirkelerin içine dışarıdan asetik asit eklendiğini öğrenmemle kolları sıvamam bir oldu. Neden dedim kendi kendime, neden ben bunu yapmayı denemiyorum? Annem üzüm sirkesi yapardı ben çocukken. Sonra da elma sirkesine yönelmişti. Hatırlamaya çalıştım, hafızamı zorladım. Ve denedim! Evet, olmuştu işte. Hatta ben biraz daha ileri gidip, üzüm, elma, portakal, limon ve de sıkı durun, en sonunda karışık meyve sirkesi bile yaptım. Katı meyve sıkacağının çöp haznesinde biriken meyve posalarından denedim, oldu. Tadı salatalara kullanacak kadar güzel olmadığından, temizlik amaçlı kullanıyorum onu. Küçük banyom, 2 balkonum ve de mutfağımın her köşesi sirke bidonlarıyla dolu. Temizlik yapmak tam bir kabus olmuş durumda :)

           Yapılışını anlatayım daha fazla sözü uzatmadan.

Elma Sirkesinin Yapılışı :

Elma kabuklarını, çekirdekli kısımlarını ve saplarını bir kavanoza veya bidona yarısı dolacak şekilde koyun. Ben cam kavanozlarla başlamıştım ama, artık 5 veya 10 litrelik su şişelerine geçtim. Cam kavanoz yetişmedi tonlarca sirkeye :) Üzerine su ekleyin. 2 yemek kaşığı şeker, veya 1 kaşık bal, veya 2-3 kaşık elma sirkesi de ilave edin. Bu, mayalanmayı sağlayacak. Şişenin ağzı açık kalacak, hava alması gerekiyor elmaların çürümeleri için. Yalnız, şişeyi günde birkaç kez çalkalamanız da fayda var. Üstte kalan elmaların siyahlaşmaması için. 25-30 gün sonra elmalar tamamen çürüdüğünde (şişeden sirke kokusu almaya başladığınızda) bu karışımı süzün. Posasını atın. Kalan sirke adayı sıvının içine 1 tatlı kaşığı salamuralık tuz atın ve ağzını sıkıca kapatın, çünkü bu aşamada sirkenin hava almaması gerekiyor. En az 40 gün bekleyip sirkenizi kullanabilirsiniz. Ne kadar beklerse o kadar keskin sirke olur unutmayın.

Afiyet olsun…